27 mei 2018 - Op weg naar Karakol Nog een week!!

Dit zijn wel heftige dagen! Paar uur rijden, dan weer iets bezoeken of lunchen en dan weer door! Straks meer over deze geweldige dag eerst eens even wat reisgenoten afwerken.

Rubriek

Chr uit Z heb ik 3x gesproken over haar beweegredenen en op de een of andere manier wil het maar niet beklijven. Zij is de blanke godin van de groep (ik weet dus niet meer of ze hier zelf aanleiding toe heeft gegeven of dat ik haar dat predicaat heb gegeven...). Wat ik wel zeker weet, is dat ze situationele geschiedenis (en aardrijkskunde??) bedrijft en dat dat op de een of andere wijze mee heeft gespeeld dat ze hier nu met zichtbaar plezier ronddartelt - behalve als het gaat om randjes en trappetjes en ander naar boven of naar beneden gaand ongerief. Ze vindt deze landen een uitdagend fenomeen (na haar reizen in Turkije en ik weet niet waar nog meer naar toe). Eén van haar zonen zal hier zeker ook nog weleens naar toe gaan.                                    

Ze heeft een heel interessant boek over India gelezen en gedeeld met de hele familie, waardoor ze natuurlijk voor mij al helemaal niet meer stuk kan. Dit staat in schril contrast met haar wettelijke echtgenoot die 1x voor zijn werk naar India is geweest en die er met geen enkel, nog niet eens het allerkleinste haartje op zijn lijf over denkt om naar dat verschrikkelijke land terug te gaan, waar echt helemaal niets klopt, alles stuk is, ... Overigens, ik vind hem wel een aardige vent want hij komt purslotvanreekning uutdubuurt. 

Ja, en dan hebben we het intrigerende stel W&P. Uit N, en dan wel binnen hoor! P heeft een boek over Centraal Azië gelezen, deze man is echt een boekenwurm, en hij was daardoor zo geïnspireerd geraakt dat hij niet kon wachten om zijn opwachting te maken in deze landen. En W vergezelt hem daarbij met hart en ziel.

(PS Ik had een gesprekje met W en vertelde over iemand op tv die op dat medium mooie interviews maakt. Ik kon niet op haar naam komen, maar nu wel: het gaat om Annemiek Schrijver. Echt heel mooi en zeker niet alleen mooie plaatjes en praatjes! De moeite waard om haar te volgen op Facebook!)

       Dit gaat goed, lieve lezertjes. Overigens, jullie mogen best wel wat meer                   commentaar geven, mijn vaste crew Chris, Pim en Wim kunnen wel wat                   versterking krijgen!!

Dametje 1.0 uit O. Ik heb op een onbewaakt ogenblik iets laten vallen over numerologie. Nou weet ik daar niet zoveel van maar het is leuk meegenomen om erachter te komen, dat er 2 mensen op precies dezelfde dag jarig zijn!

Dame 1.0: Ik weet dat 1-en het niet zo gemakkelijk in het leven hebben, maar van 0 weet ik eigenlijk niets. Ze heeft het onmiddellijk op internet opgezocht en het is werkelijk mooi - als je tenminste niet veel verder leest. Alles wat een young urban person – een yup - nodig heeft om het leven met volle overtuiging te (be)leven is aanwezig bij een 10. Maar ik dwaal af…                                 

De basis voor deze reis is ook bij deze in leeftijd nog niet zo vergevorderde reisgenoot in haar jeugd gelegd. De magie van de Zijderoute heeft zich al in haar genesteld toen ze nog kind was en toen die Spaanse collega ook nog eens over Oezbekistan begon...

1.0 heeft wat turbulente tijden achter de rug en wilde dat haar reis door iemand anders geregeld zou worden. Zodoende is het een groepsreis met Djoser geworden en dus (beetje jammer maar helaas) niet naar de Galapagos Eilanden maar naar Centraal Azië. Wél voor de 1e keer in zo'n verschrikkelijke GROEP. Brrr. Maar ja, ze is eigenlijk nieuwsgierig naar alles op deze wereld (past mooi bij een 10), dus daar hoort dan ook een groepsreis bij. Plantjes en diertjes en steden..., deze reis viel eigenlijk precies in haar pannetje en het tijdstip van deze 3 weken kwam om diverse redenen ook mooi uit. Toen kwam het gesprek op de Linda, waar ik een enkele maal met plezier in gelezen heb..., nou ja toen was ons gesprek wel gedaan.

Voordat ik over ga tot de orde van de dag moet er toch nog iets van mijn hart. Wat die Belgen met koeien uithalen, nou dat doet me groot verdriet. Wat is het geval? Us Rudi zei dat er boeren zijn die nog steeds betalen - zo heb ik dat echt echt echt gehoord, voor een dooie koe. Ze zaten dus met zo’n dooien koe, Belle, en tja, hoe kom je daarvan af.  Komt een opkoper en die zegt " Tja amai, amai, meneertje, dit kunde niet zomaar laten gebeure... Dat gaat u geld kosten."  Dus ik dacht echt echt echt begrepen te hebben: dat er nog steeds boeren zijn die al jaren een paar franksus per maand betalen voor dienen dooien koe.
Nou, bij het ontbijt vanmorgen bleek ik dat gisterenavond bij de borrel toch enigszins verkeerd begrepen te hebben.  Amai, amai, Funske, het zit ganz anders: d'n opkoper komt aan de deur, koopt dienen dooien koe en geeft dun boer wat franksus. Das alles. Logisch Nou ja, ik heb wel geleerd dat zwijgen goed is in de winter en ook in de zomer en dat is heel wat waard.  

En, wij kunnen nog meer van onze zuiderburen leren: in Belgische cafés hebben ze tegenwoordig 2 kassa's: een witte (die hadden ze al) en een andere. En als je een broodje koopt kost dat 2 euro, maar met een ticket (bonnetje) 2.20 euro. Is ook logisch.

De omgeving waarin we richting Karakol rijden is fenomenaal. Op de niet zo verre achtergrond bergen met besneeuwde toppen. Ervoor door ijs en wind geribde en geschubde heuvels. Onderweg gestopt bij buste en een uit een rotsblok uitgehakt hoofd van Yuri Gagarin.

En dat omdat de beste man - die als eerste mens ‘de ruimte’ in was geschoten en zo geschiedenis schreef -  hier op vakantie is geweest.

We hebben nog een poging ondernomen om de onderste waterval te bereiken en dat is ons ook nog op een haar na gelukt.

We slaan van de hoofdweg af en rijden langs een snelstromende bergbeek naar het een Jeti-Öghüz-gebied (wat is dat???) waar een lunch voor ons klaar staat en we een paar uur 'vrijaf' krijgen om te wandelen. Een van onze chauffeurs had gezegd dat er ergens een waterval moest zijn. Niemand heeft hem gevonden maar we hebben wel heerlijk gewandeld en een Milka-koe en prachtige zichten gescoord.

Dame 1.0 en ik hebben nog geprobeerd om een bergbeek over te steken maar het water stroomde te snel.

Stilgehouden bij de Seven Bulls, 7 rotsformaties van mooie rode zandsteen en het Broken Heart dat overbleef nadat rijke landheer verliefd raakte op een meisje dat al verloofd was. Het meisje en haar familie vluchtten. De landheer achterhaalde hen met fatale gevolgen, waarna het gebroken hart overbleef.