30 en 31 mei 2018 - Kolsai meren
30 mei 2018 - Kolsai Lake, Kazachstan
Grens over, naar Kazachstan. – alwaar weer vriendelijke mannen met Kalasjnikovs.
Verder door honderden kilometers nagenoeg geheel leeg land. Alleen opgeluisterd met ’n loslopende koe of paard.
Verrassing: weer met z’n allen in zo’n afgetrapte Russische tomaatrode bus waar de bedrading los in de ronte 😘🐽 zweefde en wij zelf ook regelmatig. Gelukkig had het ding een hoog plafond en zat ik tussen 2 groepsgenoten die wel tegen een stootje kunnen - totdat Sander door zijn stoel zakte en ik vrij in de ruimte kwam te bewegen.
Wandelen, naar een mooi romantisch meertje met heel vriendelijke Kazakkers die op mijn verzoek direct druk in de weer gingen voor …. koffie! Na een klein wandelingetje spoedden we ons in sneltreinvaart naar beneden en net toen de eerste druppels vielen rolden we de truck in.
De creativiteit van Djoser kent geen grenzen. Ons beoogde guesthouse was namelijk door aardverschuivingen praktisch onbereikbaar geworden, dus had Djoser geregeld dat we gingen overnachten in 3 home-stays. Dat wil zoveel zeggen als bij particulieren thuis overnachten, zonder internet, aanvankelijk zonder elektriciteit en zelfs een paar uur zonder water. De groep zat verspreid over 3 huizen en de laatste dag had alleen mijn huisje water... dit vanwege werkzaamheden. Er was wel enige overredingskracht van Sander voor nodig om een en ander in goede banen te leiden.
We worden wakker van de zon die vol door de ramen zonder gordijnen schijnt. Ik pak snel een cadeautje in voor P uit Z die vandaag – 31 mei - jarig is.
Voor het ontbijt nog tijd voor een wandeling met Bart door een vuilnisbelt in het glooiende groene bergachtige heuvellandschap.
Vandaag staan de Kolsaimeren op het programma! Weer een van de hoogtepunten van de reis. Op het informatiebord zag het er allemaal goed uit. 2 meren moet te doen zijn, met een beetje geluk is het derde ook nog haalbaar.
Nou..., dat pakte toch wel even heel anders uit!
Bart en ik hebben ruim 1 meer gehaald en dankzij het geweldige eigen Rescueteam van Z&O waren we keurig op de afgesproken tijd weer bij ons busje aangekomen.
Na aankomst in het dorp nog gezien hoe de schapen van het veld verdeeld worden over de diverse boeren in het dorp.
We hebben de verjaardag van P uit Z onmundig uitbundig gevierd met blauwe taart en prettige champagne!
sowieso gehaald te hebben :-)
Nu bijna alweer thuis .
Er is van mijn kant een comitee van ontvangst , zelfs helemaal uit Vietnam .
Kan het nog mooier?
tot straks lieve buurtjes ,