25 mei 2018 - Bishkek

Met een lichte hoofdpijn wakker, maar na een kopje Nescafé-koffie was ik weer helemaal de oude. Op naar de volgende grensovergang: die van Kazachstan naar Kirgizstan.

Onderweg gaf een zeer vriendelijke toiletbeambte mij een busje vol met 5 cents tenge, toch wel 1,2 eurocent per stuk waard. De man in het winkeltje gaf me zomaar muntstukjes van 100, 50 en 10.

Een andere winkelmedewerker zwaaide met een creditcard die iemand van de groep was verloren.

Ze kunnen bij mij niet meer stuk, die Kazakkers.

De grensovergang naar Kirgizstan ging prima. Elk groepslid kreeg een nummer en we zouden in die volgorde de grens over moeten steken. Het bleek allemaal niet nodig en binnen een half uurtje zaten we weer in de bus richting onze nieuwe bestemming: Bishkek.

En zonder enige verwachting want alleen het historisch museum zou interessant zijn. Nou, dat museum was wegens renovatie mooi dicht! Lenin stond er nog wel in alle glorie te prijken.

En, wat een groene stad, en wat een mooi-brute sovjetarchitectuur. Het centrumplein is zeker de moeite waard ook omdat er overal leuke jonge kinderen met mooie kleren aan liepen omdat ze hun school hadden afgerond.

Lekker Kirgizisch gegeten (pizza, soep, slappe patat en assorti-kebab). Tijdens de maaltijd hebben we het gehad over promoveren - Chr van 58 is afgelopen januari gepromoveerd met een studie naar vastgoedvraagstukken - chapeau! en wat is er ook op oudere leeftijd toch veel mogelijk!