16 mei 2018 - Nukus en Khiva

Gewekt door een heerlijke zon langs de diep donkerrode gordijnen. Ontbijtje met verrukkelijke havermoutse pap - kom daar maar eens om.

Ik moet voor ik verder ga hoognodig aandacht besteden aan mijn RUBRIEK – ik interview mijn reisgenoten met de beginvraag: wat heeft jullie ertoe gebracht om deze landen te gaan bezoeken.
In een steigerende bus ondervraag ik Ma... uit Be... Zij heeft er veel goesting in! Ze is heel benieuwd naar deze cote, dit gebied tussen de Arabieren en de Chinezen, naar de architectuur en de Musselmanse kunst. Daar heeft ze in Marokko, Iran en India al uitgebreid van genoten en dat proefde naar meer. Ze is als baby al vaak meegenomen op reis, vooral naar de Aziatische landen. Zuid-Amerika en Afrika vindt ze maar niets.

Gisterenavond ben ik met Bart Nukus nog ingegaan. Behalve een bruidje omringd door duiven was er verder niets te beleven.

En dat klopt ook wel een beetje want we zijn hier vooral voor het Museum. Dat museum is opgericht door ene Igor Savitsky uit Rusland die zag dat Stalin helemaal niets had met de Russische avantgarde kunst. Igor sleepte gedurende veel jaren schilderijen en beelden naar dit Nukus, een uithoek van het Russische rijk. Nu wordt zijn museum beschouwd als het topmuseum van Azië. En het was de behoorlijke omweg meer dan waard! Ik heb geen foto's gemaakt, wel een boekje gekocht dus op termijn zal ik een aantal foto's aan dit blog toevoegen. Work in progress dus!

Na het bezoek aan het museum van Igor Savitsky in Nukus hebben we onderweg gegeten en bij een kleine medressa (een soort school) gezeten.

‘s Middags hebben we rondgezworven tussen de restanten van een lemen citadel (de Toprak Qala) uit circa de 2e eeuw na Christus. Vanaf kilometers afstand kan je al een langgerekte zandheuvel zien liggen. We klauterden naar boven en zagen daar overal de sporen van oude bebouwing.

 Wel een prima plek om de verre omgeving te zien en in de gaten te houden. Uit de 1e eeuw voor Christus. Er konden 2500 mensen in - en dat zou je niet zeggen als je de foto's bekijkt. Je had er schijnbaar ook spectaculaire muurschilderingen, die zijn echter naar de Hermitage versleept! 

 Onze reisleider Sander met het bonnetje van de Toprak Qala

Aan het eind van de middag kwamen we aan in Khiva, 1 van de 3 (of misschien wel van de 10...) hoogtepunten van de reis. Het stadje heeft net zijn 2500 jarig bestaan gevierd. De binnenstad is omringd door dikke vette stadswallen en daarbinnen vind je 54 scholen, veel moskeeën met bijzondere minaretten, paleizen en musea. Het heeft iets weg van een filmset. In geen enkel gebouw wordt nog de oude functie uitgeoefend. Alles is ge-Unescood. Bart en ik hebben 's avonds nog een rondje gemaakt. We hebben de achteraf straatjes verkend en dan zie je spelende kinderen, een boerderijtje met 4 koeien en een foeterende vrouw (tegen haar man), en natuurlijk jongens die toch iets aan je willen verkopen

Na zonsondergang was er de mogelijkheid om prachtige foto's te schieten.

RUBRIEK Fra., onze enige echte fotograaf uit het verre zuiden van ons land, vindt de combinatie van mens en cultuur in verre landen boeiend. Centraal Azië is nog niet zo plat getreden door toeristen, dus daarom dit jaar deze reisbestemming. En hij is al lang onderweg, zijn eerste reis voerde naar Joegoslavië waar hij onze good old Tito de hand heeft geschud - en wie kan hem dat nazeggen!? Hij heeft met zijn vrouw vele weken Oost-Turkije doorkruist wat voor hem top of the bill was. Hij gaat hier op zoek naar mensen in hun omgeving, op markten, bezig met hun eigen vaardigheden!